کربلا غوغاست ساز و برگ کو؟ 
ظهر عاشوراست شور مرگ کو؟

ظهر عاشورا فاین تذهبون 
لم تقولون ما لا تفعلون...

کیستند اینان رفیق نیمه راه
وقت جانبازی به کنج خانقاه...

جان مولا حرف حق را گوش کن 
شمع بیت المال را خاموش کن

شیعگی آیا شکم پروردن است؟ 
یا به روز جنگ عذر آوردن است
شیعگی آیا فقط خوابیدن است؟ 
روی مولا را به رویا دیدن است؟..

ای زراندوزان،چنین وزر و وبال 
جمع کی میگردد از رزق حلال؟!

این تجمل ها که بر خوان شماست 
زنگ مرگ و قاتل جان شماست..

زندگی ها صرف صرف و نحو شد
راه حق در غربت حق محو شد
هر که در بند شکم محصور شد
دیده ی مولا شناسش کور شد

ای خداوندان ملک عافیت 
والیان مسند اشرافیت

ای خداوندان رنگین نامه ها
صاحبان مر در هنگامه ها

من یقین دارم مسلمان نیستید 
چون ولی را تحت فرمان نیستید...

موج های خسته سردرگمی!
پس چه شد حال و هوای مردمی؟..

ای شرارت پیشگان هرزه گرد
در کجا بودید هنگام نبرد؟

در کجا بوددید وقتی جنگ بود؟
عرصه برشیران عالم تنگ بود؟...

گفت فحشا در کجا آید پدید؟ 
گفتمش در کوچه های بی شهید

امربالمعروف نهی ازمنکر است 
شیعهء بی امر و بی نهی ابتر است...

این سخن کوتاه کردم والسلام 
شیعه یعنی تیغ بیرون از نیام